En het duurde ook geen anderhalf jaar, want na zo’n negen maanden was er vertrouwen van beide kanten en kon ik officieel beginnen. Toen kreeg ik ook mijn eigen portefeuille. Er gingen net een aantal collega’s met vervroegd pensioen en ik kon er zo inrollen, in een volledige rol.

Ik heb een portefeuille van zo’n 275 cliënten, die help ik met hun dagelijkse bankzaken. Dat is niet anders dan mensen bij andere banken doen, het enige verschil is dat al mijn klanten minimaal een half miljoen euro op de bank hebben staan. Dat zijn mensen uit de Quote500, fotografen die het heel goed doen, ondernemers, van alles wat. Ik help ze met dingen als beleggen, hypotheken, investeringen, noem maar op. Pensioen opbouwen. Daarvoor ben ik hun eerste aanspreekpunt.’

Welke stappen waren belangrijk voor je?

‘Het belangrijkste is dat ik eerst op mijn bek ben gegaan op de universiteit, om het even op zijn Hollands te zeggen. Ik heb eerst havo gedaan. Toen wist ik nog niet zo goed wat ik zou doen. Bij het zoeken naar opleidingen kwam ik hbo Finance & Control al tegen, dat heette toen nog Bedrijfseconomie. Maar ik ben toen eerst vwo gaan doen. En na twee jaar vwo kwam ik voor dezelfde keuze te staan. Ik wilde graag naar de universiteit en zo kwam ik uit bij de studie Bedrijfseconomie aan de Erasmus Universiteit. Daar ben ik aan begonnen, maar ik kwam erachter dat ik nog niet klaar was voor de universiteit. Ik kon nog niet zo goed omgaan met al die vrijheid. Ik was nog veel liever bier aan het drinken met mijn vrienden dan aan het studeren. In het eerste jaar ben ik gestopt. Het volgende schooljaar ben ik begonnen met Bedrijfseconomie op de Haagse Hogeschool. En dat ging wel goed. Hoe dat komt? Ik heb 9 jaar lang in een supermarkt gewerkt en daar ben ik 8 jaar lang leidinggevende geweest. Toen ik stopte met de universiteit ben ik fulltime gaan werken. En daar heb ik veel van geleerd, in die tijd ben ik wel volwassener geworden. Je gaat dan anders naar bepaalde dingen kijken en dingen serieuzer aanpakken. Toen heb ik vervolgens mijn volle focus op het eerste jaar van mijn hbo-opleiding gezet. Ik ben wel blijven werken uiteraard. Maar ik kwam erachter dat ik me veel beter kon focussen op de opleiding en het lukte me toen wel zonder al te veel moeite. Dus ik denk dat ik dat tussenjaar ook wel even nodig gehad heb om op de rit te komen.‘

Is er iemand die daar een belangrijke rol in heeft gespeeld?

‘Heel cliché, maar dat is mijn vader denk ik. Die heeft een topfunctie en daar altijd hard voor geknokt. Ik heb van jongs af aan de ambitie gehad om hem voorbij te knallen. Dus dat heeft zeker bijgedragen. Hij heeft me ook goed begeleid bij het maken van de juiste keuzes. Hij had er ook begrip voor toen het niet lukte op de universiteit, hij had zelf ook een mislukte poging achter de rug. Dat wil overigens niet zeggen dat ik er niet af en toe spijt van heb. Want ik merk, nu ik een goede drie jaar aan het werk ben, dat er toch een heleboel deuren niet opengaan als je geen academische titel hebt. Ondanks dat je weet dat op het gebied van commercie hbo’s het beter doen. Dus dat rijmt eigenlijk niet. Die weg is natuurlijk niet afgesloten. Als je begint bij een bank, in mijn rol, heb je een heel opleidingenpakket wat je moet afronden. Die post-hbo-opleidingen heb ik nu afgerond. Dus nu wil ik even een half jaar niets, maar dan kan ik altijd weer verder kijken.’

Wat waren bepalende momenten voor je?

‘Bij Van Lanschot kon ik kiezen voor de ‘gemakkelijke’ weg. Ik kreeg een baan aangeboden als relatiemanager in Amsterdam. Een relatiemanager is eigenlijk de assistent van een private banker. De toenmalige directeur zei daarbij: je gaat een traject in en binnen een jaar of 3, 4 ben je ook private banker. Maar toen keek ik eens om me heen, en daar zaten nog twee heren op diezelfde functie. Met beiden ambitie om banker te worden. Een van beiden is nu zes jaar in dienst, en is acht maanden geleden pas banker geworden. Ik ben dat nu al bijna twee jaar. Daarin zat voor mij wel de keuze om weg te gaan. Ik zat daar helemaal achteraan de rij en je bent dan zomaar acht jaar dingen aan het doen die je helemaal niet wilt. Het ligt dan niet aan jezelf, maar aan de organisatie of je stappen kunt maken. Ik heb toen ook gesprekken gehad met senior managers en die zeiden ook allemaal: ga naar buiten. En als we je echt goed vinden, dan kopen we je wel terug. Maak je daar geen zorgen over.’

Wat is je beste tip voor anderen?

‘Ik beveel iedereen aan om een bijbaan te hebben naast de studie. Voor de financiële vrijheid, maar ook voor de lessen die je er leert. Dat is een absolute no-brainer voor mij. En dingen die ik anders zou doen? Ik heb het best snel gedaan. Ik heb mijn bachelor in een keer gehaald. En ik heb geloof ik twee weken vakantie gehad tussen mijn afstuderen en het moment dat ik aan het werk ging. Daar had ik, terugkijkend, misschien wel iets meer tijd tussen mogen bouwen.’